In Sportcafé de Peppel is Ben Icking erin geslaagd het 47e clubkampioenschap van BV Ons Huis op zijn naam te schrijven. In de finale was hij te sterk voor Eddy Jansen door deze met 10-6 te verslaan. Voor menigeen misschien verrassend, en wellicht ook voor hemzelf, plaatste de 75-jarige Ben zich voor de finale. Dat bleek echter niks minder dan verdiend, want na een fraaie 3e plaats in de poulefase wist hij in de halve finale al zijn partijen in winst om te zetten. Na de bekroning in de finale kreeg hij de wisselbokaal overhandigd door titelverdediger Ferdinand Jansen, die voordien in de strijd om het brons overtuigend had afgerekend met Olaf ter Horst.
De Voorwedstrijden
Ondanks vakanties en andere verhinderingen van diverse leden noteerden we ook voor deze editie weer een mooi deelnemersveld. Onder de 22 spelers konden we ook 2 nieuwkomers verwelkomen, namelijk Virgel Mateman en Wim Bruggink. Alle spelers werden verdeeld over 3 poules, waarin per speler 6 of 7 poulewedstrijden werden gespeeld. Na een totaal van 70 partijen werd de balans opgemaakt en plaatsen zich de beste 8 spelers voor de halve finales. Dat bleef overigens spannend tot de laatste avond, waarin alle poules nog 3 partijen dienden te spelen en er tot dat moment nog maar 2 van de 8 spelers zeker waren van plaatsing. Helaas dienden de geplaatste spelers Han Rutgers, Djeno Verwiel en Theo Geuijen zich door verhindering af te melden voor het vervolg, waarna hun positie in de poule doorschoof naar de eerstvolgende speler. In de voorronden schitterde Djeno Verwiel door de kortste toernooipartij te spelen en zijn 110 caramboles in slechts 7 beurten bij elkaar te spelen tegen Olaf ter Horst, mede dankzij een slotserie van 70 caramboles welke later ook de relatief hoogste toernooiserie bleek te zijn.
De eindstand na de poulefase zag er als volgt uit:
| Poule A | W-Pnt. | Perc. | Poule B | W-Pnt. | Perc. | Poule C | W-Pnt. | Perc. | ||
| 1. H. Rutgers * | 7-68 | 97.574 | 1. E. Jansen | 6-55 | 93.229 | 1. C. te Beest | 6-60 | 100 | ||
| 2. W. Ebbers | 7-66 | 95.714 | 2. D. Verwiel * | 6-55 | 93.030 | 2. F. Jansen | 6-57 | 96.389 | ||
| 3. B. Icking | 7-61 | 88.018 | 3. T. Geuijen * | 6-54 | 91.905 | 3. H. Rougoor | 6-55 | 93.082 | ||
| 4. W. Bruggink | 7-60 | 87.805 | 4. O. ter Horst | 6-52 | 88.182 | 4. H. Kwerreveld | 6-52 | 90.541 | ||
| 5. G.J. Frericks | 7-56 | 82.633 | 5. C. Zorn | 6-51 | 88.095 | 5. E. Geven | 6-51 | 88.298 | ||
| 6. H. Beeks | 7-56 | 81.853 | 6. R. Lieftink | 6-50 | 83,704 | 6. A. Nijman | 6-44 | 77.143 | ||
| 7. R. Geven | 7-46 | 70.357 | 7. V. Mateman | 6-17 | 32.667 | 7. F. Schutten | 6-37 | 66.092 | ||
| 8. B. Wesseloo | 7-41 | 62.857 | *) verhinderd |
De halve finales
Voor de halve finales werden 2 poules geformeerd van ieder 4 spelers. In poule A nam Christiaan te Beest het als enige nog ongeslagen speler op tegen Ben Icking, Olaf ter Horst en Henk Rougoor. Nadat Olaf op de eerste avond afrekende met Henk middels een 10-3 uitslag, kreeg hij zelf daarna het deksel op de neus door te verliezen van Ben met 4-10. Ondanks dat Henk na een sterke comeback nipt met 9-10 verloor van Christiaan, leken zijn kansen daarna verkeken. Op de tweede avond begon Christiaan tegen Ben en de winnaar daarvan zou dus goede zaken kunnen doen. Omdat Christiaan een paar cruciale foutjes maakte, ging de winst winst met 10-7 verdiend naar Ben. In de volgende ronde kon Ben zich veilig spelen door Henk te verslaan, en dat lukte nipt door met 10-9 te winnen. Overigens had hij in die partij aan 8 punten genoeg gehad, waarmee de finaleplaats reeds werd veiliggesteld. Hierna trad Christiaan nog aan tegen Olaf en de winnaar van die partij kon zich plaatsen voor strijd om plek 3 op de finaledag. Olaf had zijn kruid nog niet verschoten en speelde pardoes zijn kortste toernooipartij in slechts 13 beurten uit, waarna Christiaan met 4 punten genoegen moest nemen.
| Eindstand | Halve finales poule A | Wed. | Pnt. | Perc. | Opmerking |
| 1. | Ben Icking (31) | 3 | 30 | 100 | Finale |
| 2. | Olaf ter Horst (55) | 3 | 24 | 83.030 | 3e/4e plaats |
| 3. | Henk Rougoor (53) | 3 | 21 | 72.956 | |
| 4. | Christiaan te Beest (160) | 3 | 21 | 71.250 |
| Eindstand | Halve finales poule B | Wed. | Pnt. | Perc. | Opmerking |
| 1. | Eddy Jansen (160) | 3 | 30 | 100 | Finale |
| 2. | Ferdinand Jansen (60) | 3 | 25 | 84.444 | 3e/4e plaats |
| 3. | Wilfried Ebbers (90) | 3 | 18 | 62.593 | |
| 4. | Cor Zorn (35) | 3 | 16 | 57.143 |
In poule B kwam het op de eerste avond drie keer tot dezelfde uitslag. Zowel de partijen tussen Ferdinand en Cor, Eddy en Ferdinand als Wilfried en Cor eindigden in 10-5. Die uitslag werd op de tweede dag herhaald in de eerste partij tussen Eddy en Wilfried. Hiermee had Eddy met zijn ongeslagen status de beste kaarten voor de finale. Dat lukte dan ook nadat hij met 10-6 van Cor wist te winnen. Dat duurde weliswaar 37 beurten, maar de buit was binnen. In een directe confrontatie speelden Ferdinand en Wilfried om de tweede plek in de poule en daarmee plaatsing voor de troostfinale. Ferdinand was hier duidelijk op gebrand en scoorde in de 2e beurt zijn hoogste toernooiserie van 20 caramboles en klaarde het klusje in slechts 14 beurten, waarna de eindstand op 10-3 bepaald werd. Kortom een mooie affiche dus met de finale tussen Eddy en Ben, en de troostfinale tussen Ferdinand en Olaf.
De finaledag
Nadat de onvolprezen Jan Kingma en Cor Zorn als dienstdoende arbiters alles hadden voorbereid opende wedstrijdleider Christiaan te Beest de finale met een dankwoord aan alle aanwezigen en ging om 19.30u de troostfinale van acquit. Deze ging tussen teamgenoten Ferdinand Jansen en Olaf ter Horst, goed voor 60 en 55 caramboles. Daags ervoor schitterden beiden in hun laatste partij van de halve finale nog met respectievelijk 14 en 13 beurten. Dat beloofde dus een spannende pot te worden, echter zover kwam het helaas niet. Olaf had een bijzonder stroeve start en keek na 10 beurten tegen een 8-28 achterstand aan. Dat zijn hoogste serie in de partij 3 caramboles was sprak boekdelen. Na 20 beurten was de stand met 15-55 namelijk niet veel rooskleuriger geworden, en speelde Ferdinand in de 23e beurt de partij uit en bleef Olaf op 17 caramboles steken.
| Speler | Car. | Brt. | HS. | Speler | Car. | Brt. | HS. | Uitslag |
| Olaf ter Horst (55) | 17 | 23 | 3 | Ferdinand Jansen (60) | 60 | 23 | 11 | 3-10 |
De finale van deze 47e editie zou hoe dan ook een nieuwe winnaar opleveren, en dat voor de 35e keer sinds 1977. De enige keer dat Eddy Jansen de finale had weten te halen was in 2009, waarin hij echter verloor van meervoudig winnaar Ronny Geven. Voor Ben Icking was het de tweede keer dat hij op het spreekwoordelijke podium zou kunnen eindigen, nadat hij in 2015 als derde eindigde. Beide spelers wisten in de halve finales ongeslagen te blijven, en ondanks het verschil in te maken caramboles van 160 om 31 beloofde dat op papier dus een interessante finale te worden. Nadat Ben met een misser van acquit was gegaan resulteerde dat na 10 beurten in een tussenstand van 10-15. Werk aan de winkel dus voor Eddy die ogenschijnlijk moeite had grip op het spel te krijgen. Ben maakte weliswaar geen hogere serie dan 3, maar wist toch met een zekere regelmaat te scoren en de ballen strategisch te verplaatsen. Na 20 beurten was de stand dan ook 17 om 48. Dit was duidelijk niet in het voordeel van Eddy, maar hij wist in de 23e beurt middels een serie van 33 caramboles aansluiting te vinden. Daarna viel de productie weer stil en stond na 30 beurten de stand van 26-92 op het bord. Nog steeds was niks beslist en deed Eddy zijn best om wederom een serie te maken, maar hij kon het juiste gevoel niet meer vinden. In de 34e beurt verzilverde Ben dan ook zijn matchbal, waarna Eddy de nastoot miste en op 105 caramboles bleef steken. De verdiende winst ging daarmee dus naar Ben die de felicitaties in ontvangst mocht nemen.
| Speler | Car. | Brt. | HS. | Speler | Car. | Brt. | HS. | Uitslag |
| Ben Icking (31) | 31 | 34 | 3 | Eddy Jansen (160) | 105 | 34 | 33 | 10-6 |
De prijsuitreiking werd verzorgd door Christiaan, die Ferdinand verzocht de wisselbeker over te dragen aan Ben. Nogmaals werden de arbiters bedankt voor hun inzet tijdens de finale, en alle aanwezigen voor de deelname en belangstelling. Als waardering liet het bestuur enkele schalen met hapjes rondgaan en kreeg iedereen een drankje aangeboden. Nadat Ben Icking als winnaar kort het woord nam en de organisatie bedankte werd het toernooi afgesloten en iedereen een mooie zomer toegewenst.
De wetenswaardigheden
| Winnaar 2025 | : Ben Icking |
| nummer 2 | : Eddy Jansen |
| nummer 3 | : Ferdinand Jansen |
| nummer 4 | : Olaf ter Horst |
| nummer 5 | : Henk Rougoor |
| nummer 6 | : Christiaan te Beest |
| nummer 7 | : Wilfried Ebbers |
| nummer 8 | : Cor Zorn |
| Titelverdediger 2024 | : Ferdinand Jansen |
| Aantal deelnemers | : 22 |
| Aantal Partijen: | : 84 |
| Totaal gescoorde car. | : 9.205 |
| Totaal aantal beurten | : 4.234 |
| Tournooimoyenne | : 2.17 |
| Hoogste serie % | : Djeno Verwiel – (slot)serie 70 van 110 car. is 63.64 % : Christiaan te Beest – serie 77 van 160 car. is 48.13 % : Elroy Geven – serie 17 van 47 car. is 36.17 % |
| Kortste partij | : Djeno Verwiel (110) – Olaf ter Horst (55) uitslag 110-16 in 7 brt. : Olaf ter Horst (55) – Christiaan te Beest (160) uitslag 55-65 in 13 brt. : Ferdinand Jansen (60) – Wilfried Ebbers (90) uitslag 60-33 in 14 brt. : Olaf ter Horst (55) – Henk Rougoor (53) uitslag 55-17 in 14 brt. |
| Langste partij | : Albert Nijman (35) – Fred Schutten (29) uitslag 34-29 in 46 brt. |
klik op de foto’s om deze te vergroten en te kunnen bladeren < >
Alle verdere informatie en eerdere (poule)uitslagen van het gespeelde toernooi vind je HIER.